امام نقی ( ع ) با پروازِ بوینگ ۷۴۷ در حالِ " سعی بین صفا و مروه " بودند.
که ناگهان چشم ایشان به " ساعتِ بیگ بن " افتاد و فهمیدند وقت " نماز " است .
با اینکه همش بیست ثانیه به مقصد مانده بود ، چتر نجات را برداشت و به سمتِ در اضطراری هواپیما رفت.
وقتی مهماندار هواپیما به ایشان چشم غره رفت ، آن معصوم بارِ دیگر به ساعت نگاه کرد، همش ۱۰ ثانیه به مقصد مانده بود ، ولی نماز را باید سرِ وقت خواند ،
پس از چاه توالت خودش را به پایین پرت کرد ، و سجاده را پهن کردند.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen